گروه درمانى :  ضد سایکوز

 

گروه مصرف در حاملگى :  B

Tab: 25, 100mg

بالغین: شروع درمان با 12.5mg، یک یا دو بار در روز و سپس روزانه 25mg الی 50mg به دوز افزوده شده تا اینکه در صورت تحمل بیمار طی 2 هفته دوز دارو به 300mg/day الی 450mg/day رسانده شود. بعد از آن در صورت ضرورت، هفته‌ای یک یا دو بار می‌توان دوز را افزود (افزایش دوز در هر وعده نباید بیش از 100mgباشد). در اکثریت موارد دوربین 300mg/day الی 600mg/day کافی است ولی گاهی اوقات برای پاسخ قابل قبول تا حد 900mg/day، ضرورت می‌یابد.

در افراد پیر با دوز 12.5mg در روز اول شروع شده و افزایش دوز از 25mg نباشد.

در افرادی که سابقه صرع دارند یا در اختلالات کبدی، کلیوی، قلبی-عروقی در روز اول شروع درمان، 25mg یک بار در روز تجویز شده و افزایش دوز با سرعت کندتر و میزان کمتر نسبت به دوز ذکر شده، برای بالغین است.

اطفال: مصرف و تاثیر این دارو در اطفال بررسی نشده.

مصارف جانبی: اختلال رفتاری ناشی از دمانس پیری، سایکوز در بیماران مبتلا به پارکینسون

مانند کلرپرومازین می‌باشد علاوه بر آن در مواردی تجویز کلوزاپین ممنوع است: مبتلایان به صرع کنترل نشده، سایکوزهای الکلی یا سمی، مسمومیت دارویی، سابقه کلاپس گردش خون، مبتلایان به تضعیف مغز استخوان، بیماریهای میلوپرولیفراتیو، هرگونه اختلال در تعداد WBC یا شمارش افتراقی سلولهای خونی، سابقه نوتروپنی، یا آگرانولوسیتوز ناشی از دارو، سابقه کلاپس گردش خون، تضعیف شدید CNS یا حالت‌های کومایی به هر علت.

مهمترین: ایجاد نوتروپنی برگشت‌پذیر که در صورت عدم قطع سریع دارو منجر به آگرانولوسیتوز می‌شود. سایر عوارض این دارو همانند کلرپرومازین می‌باشد اما بروز تشنج به دنبال مصرف کلوزاپین بیشتر از کلرپرومازین است. بیماری‌های اکستراپیرامیدال ناشی از کلوزاپین نادر هستند. این دارو اثر کمی بر پرولاکتین دارد.

مصرف بی‌خطر در دوران شیردهی ثابت نشده.