بروموکر‌یپتین ((Bromocriptine (as Mesylate)
 
نام تجارى :  Parlodel
 

 

 
گروه درمانى :  آگونیست دوپامینرژیک، ضد پارکینسونیسم، مهارکننده ترشح پرولاکتین، مهارکننده ترشح هورمون رشد
 

 

 
گروه مصرف در حاملگى :  B
 

 
اشکال دارويى :
 

Scored tab: 2.5mg

 
موارد ، روش و مقادير مصرف :
 

 پرولاکتینوما
بالغین: شروع با دوز پایین 0.625mg الی 1.25mg شبها همراه با غذا. رساندن دفعات تجویز دارو به 2 بار در روز و سپس افزایش دوز هر 7-3 روز بر حسب تحمل بیمار تا طبیعی شدن سطح پرولاکتین یا رفع علایم بیمار. دوز درمانی 5mg/day الی 7.5mg/day. در میکروپرولاکتینوما: 2.5mg دو بار در روز و ماکروپرولاکتینوما گاهی تا 15mg/day.
توجه: اندیکاسیونهای درمان میکروپرولاکتینوما در زنان شامل: تصمیم به حاملگی، آمنوره (جهت خطر استئوپروز)، کاهش لیبیدو و یا گالاکتوره آزاردهنده و در مردان: هیپوگنادیسم (به جهت خطر استئوپروز)، کاهش لیبیدو و یا عقیمی.
اطفال: تجویز این دارو در اطفال ذکر نشده است.
  آکرومگالی
بالغین: دوز اولیه 1.25mg الی 2.5mg در روز همراه با غذا و به مدت 3 روز. افزودن 1.25mg الی 2.5mg ، هر 7-3 روز به رژیم درمانی تا به دست آمدن اپتیمم پاسخ درمانی. دوز اپتیمم درمانی: 20mg/day الی 30mg/day منقسم در 4-3 دوز متغییر در افراد مختلف. حداکثر دوز: 10mg/day. تصحیح دوز ماهانه براساس سطح هورمون رشد. قطع سالانه بروموکریپتین به مدت 8-4 هفته در بیماران تحت پرتو درمانی هیپوفیز جهت مشخص شدن اثر پرتو درمانی. ادامه درمان در صورت عود بیماری یا افزایش سطح هورمون رشد.
توجه: تجویز بروموکریپتین به عنوان درمان کمکی همراه با پرتو درمانی یا جراحی هیپوفیز و ندرتاً به تنهایی.
  تخمک‌گذاری در زنان مبتلا به PCOD همراه با هایپروپرولاکتینمی
Mg5/2، 3-2 بار در روز همراه با غذا و قطع دارو به محض تشخیص حاملگی.
  پارکینسونیسم ایدیوپاتیک یا به دنبال انسفالیت
داروی کمی همراه با لوودوپا در تحمل به لوودوپا. کاهش دوز لوودوپا در تجویز همزمان و در نتیجه کاهش عوارض مصرف طولانی نظیر on-off و wear off. امکان تجویز تنها بروموکریپتین در پارکینسون.
بالغین: 1.25mg شبها طی هفته اول. 2.5mg شبها برای هفته دوم. 2.5mg دو بار در روز برای هفته سوم و 2.5mg، سه بار در روز در هفته چهارم و سپس افزودن 2.5mg در روز به دوز دارو بر حسب نیاز و تحمل بیمار. نیاز اکثر بیماران به 10mg/day الس 40mg/day و حداکثر دوز 100mg/day. ادامه لوودوپا در تجویز همزمان با برموکریپتین و تا زمان رسیدن به دوز اپتیمم برموکریپتین و سپس کاهش تدریجی دوز لوودوپا. دوز نگهدارنده برموکریپتین 2.5mg الی 10mg سه بار در روز.
  جلوگیری از ترشح فیزیولوژیک شیر پس از زایمان
2.5mg در روز اول زایمان (حداقل 4 ساعت پس از زایمان به علت خطر افت یا افزایش فشار خون) و سپس 2.5mg دو بار در روز به مدت 4 روز. تجویز 2.5mg در روز به مدت 3-2 روز و سپس 2.5mg دو بار در روز به مدت 14 روز برای سرکوب ترشح شیر در فرد با ترشح فیزیولوژیک آن. منع مصرف در سرکوب ترشح شیر جهت درمان درد و احتقان پستان پس از زایمان.
•  اختلالات پستان و قاعدگی در زمان سیکل
شروع با دوز کم و افزایش تدریجی تا دوز 2.5mg دو بار در روز.
  سندرم نرولپتیک بدخیم (NMS)
بالغین: 2.5mg الی 10mg، سه بار در روز از طریق خوراکی یا به وسیله لوله معده گاهی تا20mg الی 30mg ،چهار بار در روز. طول درمان به مدت 10-5 روز. قطع هر چه سریع‌تر بروموکریپتین جهت جلوگیری از تشدید بیماری سایکوتیک‌ زمینه‌ای بیمار و با وجود خطر عود NMS با قطع دارو.
مصارف جانبی: سندرم کوشینگ وابسته به ACTH: با دوز 2.5mg دو بار در روز بعد از انجام پرتو درمانی. در سیکلیک پستان: اثر کمتر بر روی درد غیرسیکلیک پستان. سندرم ترک الکل. سندرم ترک کوکائین.

 
موارد منع مصرف :
 

در مبتلایان به هیپرتانسیون کنترل نشده، توکسمی دوره بارداری یا حساسیت به مشتقات ارگو، بیماری ایسکمیک شدید قلبی یا ناراحتی عروق محیطی، دوران بارداری، دوران شیردهی، بیماران با وضعیت قلبی-عروقی ناپایدار و کمتر از 4 ساعت پس از بارداری. کودکان کمتر از 15 سال.
احتیاط: مبتلایان به اختلال عملکرد کلیوی یا کبدی، بیماران با سابقه MI که هنوز دچار آریتمی می‌شوند، بیماری رینود، مبتلایان به اختلالات سایکوتیک.

 
عوارض جانبى :
 

شایعترین: تهوع، سردرد، سرگیجه، خستگی، استفراغ، یبوست، هیپوتانسیون، کرامپ شکمی
مهمترین: تشنج، ایست قلبی-عروقی، سکته قلبی حاد.
سایر عوارض: احتقان بینی، اسهال، خواب‌آلودگی، سایکوز، آریتمی، تاکی‌کاردی، اسپاسم عروق انگشتان، سنکوپ، سندرم رینود، ضعف، کاهش نیاز به خواب، توهم، سرگیجه حقیقی، پارستزی، بی‌اشتهایی، خشکی دهان، سوء هاضمه، خونریزی از دستگاه گوارش، تنگی نفس، بی‌خوابی، کاهش تحمل به سرما، احساس قلقلک در گوش، رنگ‌پریدگی صورت، کرامپ عضلانی، ریزش مو، خروج مایع مغزی نخاعی از بینی، توهم پارانوئید، کندی حرکات، مانیا، افسردگی، راش، کهیر، وزوز گوش، تاری دید، طعم فلزی در دهان، احتباس ادرای، تکرار ادرار، بی‌اختیاری ادرار، دیورز، انفیلتراسیون با افیوژن ریوی.

 
مصرف در باردارى و شيردهى :
 

منع مصرف در دوران بارداری و شیردهی.

 
 
 
 
 
 
 
   
 
 
© Copyright 2009 Ravanyar Clinic. All Rights Reserved.