گروه درمانى :  ضد اشتها، آمین سمپاتومیمتیک با اثر غیر مستقیم

 

گروه مصرف در حاملگى :  C

Coated Tab: 20mg

بالغین: مصرف در بیماران چاقی که 30٪ بیش از حد طبیعی وزن دارند (مطابق با BMI>30 kg/m² ) و یا اینکه 20٪ بالاتر از وزن طبیعی هستند (BMI>27kg/m²) و دارای ریسک فاکتورهایی چون دیابت، هیپرتانسیون و یا هیپرلیپیدمی هستند (مصرف دارو فقط به مدت چند هفته).

به طور معمول: 20mg، سه بار در روز قبل از غذا، امکان افزایش دوز به صورت هفتگی به میزان 20mg/day تا رسیدن به دوز 40mg، سه بار در روز. حداکثر دوز روزانه: 120mg

اطفال: مصرف توصیه نمی‌شود.

توجه: به دلیل مشاهده شدن چند مورد نقص دریچه‌های قلبی در اثر مصرف فن فلورامین، مصرف این دارو در دنیا کنار گذاشته شده.

مصارف جانبی: عامل تقویت کننده در درمان OCD (اختلال وسواسی) مقاوم  

منع مصرف: حساسیت مفرط به آمین‌هایسمپاتومیمتیک، افسردگی، بیماری قلبی-عروقی شدید و سابقه اعتیاد

احتیاط: هیپرتانسیون، دیابت ملیتوس، بیمارانی که قرار است تحت بیهوشی عمومی قرار گیرند، افراد پیر.

شایعترین: خواب آلودگی، اسهال، دیزی نس، لتارژی، در دوزاژ درمانی مضعف CNS و در دوزهای بالاتر امکان تحریک CNS

مهمترین: سمیت خطرناک قلبی عروقی، هیپرتانسیون ریوی.

سایر عوارض: سردرد، ناراحتی‌های گوارشی، دهان خشک، تغییرات فشار خون (اغلب هیپوتانسیون)، تغییر لیبیدو، ناتوانی جنسی، تعرق، طپش قلب، بی‌قراری، عدم هماهنگی اعمال، لرز، اضطراب، تحریک‌پذیری، خلق برانگیخته، بی‌خوابی، افسردگی (خصوصاً پس از قطع درمان)، تکرار ادرار، دیزوری، اختلالات بینایی، راش پوستی، اختلالات خونی، وابستگی به دارو، واکنش‌های سایکوتیک شامل اسکیزوفرنی.

در مورد عوارض مصرف بارداری و شیردهی مطالعات کافی نیست. تجویز فقط با سنجش منافع در برابر مضار احتمالی.