گروه درمانى :  آمین سمپاتومیمتیک، محرک CNS

 

گروه مصرف در حاملگى :  C

•  نارکولپسی: جهت بهبودی هوشیاری در بیماران با خواب‌آلودگی شدید روزانه مربوط به نارکولپسی.

بالغین: 5mg الی 60mg روزانه در دوزهای منقسم.

کودکان 12-6 سال: نارکولپسی ندرتاً در کودکان زیر 12 سال اتفاق می‌افتد.

شروع با دوز 5mg روزانه و سپس افزایش دوز به میزان 5mg هر هفته تا حصول پاسخ مناسب (ماکزیمم دوز روزانه 60mg)

کودکان بزرگ‌تر از 12 سال: شروع با دوز 10mg روزانه سپس هفته‌ای 10mg به دوز روزانه افزوده می‌شود.

در صورت مشاهده عوارض جانبی (نظیر بی‌خوابی، آنورکسی) دوز را کاهش دهید.

بالغین: mg30-5 روزانه در دوزهای منقسم 5mg تا 10mg، نیم تا یک ساعت قبل از غذا

برای کودکان زیر 3 سال توصیه نمی‌شود.

کودکان 5-3 سال: 2.5mg روزانه، می‌توان تا حصول پاسخ ایده‌آل هفته‌ای 2.5mg به دوز روزانه افزود.

کودکان 6 سال بزرگ‌تر: 5mg یک تا دو بار در روز. می‌توان تا حصول پاسخ ایده‌ال هفته‌ای 5mg به دوز روزانه افزود. دوز روزانه ندرتاً از 40mg بیشتر می‌شود.

منع مصرف: افراد حساس به آمین‌های سمپاتومیمتیک، مبتلایان به بیماری‌های قلبی- عروقی، هیپرتانسیون متوسط تا شدید، مبتلایان به هایپرتیروئیدی، گلوکوم، آتریواسکلروز پیشرفته، مصرف هم زمان با داروهای MAOI.

احتیاط: هایپرتانسیون خفیف، دیابت ملیتوس، مبتلایان به سندرم Tourette، افراد مسن

شایع‌ترین: بی‌قراری، بی‌خوابی، تاکی‌کاردی

مهم‌ترین: آریتمی

سایر عوارض: هایپرتانسیون، دیزی‌نس، تپش قلب، سردرد ، تحریک‌پذیری، ترمور، احساس طعم ناخوشایند دهان، خشکی دهان، آنورکسی، کاهش وزن، یبوست، اسهال و سایر اختلالات دستگاه گوارش، کهیر، ناتوانی جنسی، تغییر در لیبیدو

بی‌خطر بودن مصرف دوران بارداری ثابت نشده. در شیر ترشح می‌شود، توصیه به اجتناب از شیردادن طی دوره مصرف دارو.