این اختلال شروع یا دوام خواب اطلاق می‌شود. بیخوابى ممکن است گذرا یا مستمر باشد. در بیخوابى مستمر اختلال حداقل هفته‌اى ٣ شب بمدت اقلاً یک ماه روى داده موجب خستگى قابل توجه روزانه یا اختلال عملکرد اجتماعى یا شغلى می‌گردد. بیخوابى گذرا معمولاً با اضطراب مربوط است یا بصورت عارضه یک تجربه اضطراب‌انگیز یا انتظار تجربه‌اى مضطرب کننده(مثل یک امتحان یا مصاحبه شغلی) است.